کارشناس گروه آموزش و ارتقای سلامت معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شیراز
10.22038/behv.2024.24856
چکیده
برنامه خودمراقبتی از سال 1394 در چهار حیطه فردی، سازمانی، اجتماعی و گروه های خودیار با هدف توانمندسازی فرد، خانواده و جامعه و برای تامین، حفظ وارتقای سلامت افراد اجتماع تدوین و اجرا گردیده است. ارتقای سلامت نیازمند ایجاد سیاست های عمومی سلامت، خلق محیط های حمایتی وتوانمندسازی مردم است و این موضوع بدون همکاری و هماهنگی بین بخشی همه مسؤولان وخدمتگذاران مردم ممکن نخواهد بود.
سازمان بهداشت جهانی نیز، اهمیت مشارکت اجتماعی را در تعریف خود از سلامت و ارتقای سلامت به رسمیت شناخته است. از این رو برنامه خودمراقبتی اجتماعی یکی از حیطه های مهم برنامه خودمراقبتی است که براصل هماهنگی و مشارکت معتمدین و افراد ذی نفوذ، شوراها و دهیاری ها تکیه کرده و در جهت پیشبرد برنامه های بهداشتی و کاهش خطر بیماریهای واگیر و غیر واگیر گام برمی دارد.
پاکیزه پور, زهرا. (1403). همه برای سلامتی، سلامتی برای همه(نقش دهیاران و شوراها در خود مراقبتی اجتماعی). فصلنامه بهورز, 35(122), 4-6. doi: 10.22038/behv.2024.24856
MLA
زهرا پاکیزه پور. "همه برای سلامتی، سلامتی برای همه(نقش دهیاران و شوراها در خود مراقبتی اجتماعی)", فصلنامه بهورز, 35, 122, 1403, 4-6. doi: 10.22038/behv.2024.24856
HARVARD
پاکیزه پور, زهرا. (1403). 'همه برای سلامتی، سلامتی برای همه(نقش دهیاران و شوراها در خود مراقبتی اجتماعی)', فصلنامه بهورز, 35(122), pp. 4-6. doi: 10.22038/behv.2024.24856
VANCOUVER
پاکیزه پور, زهرا. همه برای سلامتی، سلامتی برای همه(نقش دهیاران و شوراها در خود مراقبتی اجتماعی). فصلنامه بهورز, 1403; 35(122): 4-6. doi: 10.22038/behv.2024.24856
)