عنوان : خانه‌ای بی‌صدا، دست‌هایی بی‌مرز تهیه و تنظیم : فرزانه هاشمی ( مربی مرکز آموزش بهورزی سمیه زنجان) با نظارت پروین باقری (مدیر مرکز آموزش بهورزی سمیه زنجان) واژه ی «بهورز» اصطلاحی خاص و بومی ایران است، اما نقش و وظیفه‌ای مشابه بهورز، در بسیاری از کشورهای جهان وجود دارد، که تحت عنوان‌هایی مانند اصطلاحات زیر شناخته می شود: کشور هند: فعال بهداشتی اجتماعی یا آشا ASHA (Accredited Social Health Activist) کشور بنگلادش: کارکنان بهداشت جامعه یا CHW (Community Health Workers) کشور چین : پزشکان پا برهنه یا Barefoot Doctors کشور برزیل : نمایندگان بهداشت جامعه یا Agente Comunitario de Saude سپیده‌دم، هنوز آفتاب از لای کوه‌های خراسان بالا نزده،که زهرا کلید خانه بهداشت را در قفل می‌چرخاند. در سکوت، صدای باز شدن یخچال واکسن شنیده می‌شود. دستش روی شانه‌های شیرخواری که قرار است امروز واکسن دو ماهگی‌اش را بزند، آرام می‌نشیند. مادر نوزاد نگران است، اما زهرا، مثل همیشه، با لبخند، آرام‌بخش درد هاست؛ دفترچه سلامت را ورق می‌زند، فشار خون پدر سالمندی را می‌سنجد، قطره آهن را از کمد دارویی خارج می کند و به مادری که کودک زیر دو سال دارد تحویل می دهد . هزاران کیلومتر آن سوتر، در دشت‌های سرسبز اتیوپی، «تسفایه» با پای پیاده از روستایی به روستای دیگر می‌رود. پوستر رنگ باخته‌ای در دست دارد، بچه‌ها را دور هم جمع می‌کند و با زبان ساده می‌گوید : «اگر دست‌ها را با صابون بشویید، بیماری نمی‌گیرد »
)